Abofé, no encontro formal do poder gobernamental europeo e na rúa da mobilización por unha alternativa social e dos pobos sen representación propia, o cumio de Granada permitiu reflexionar sobre o estado das forzas progresistas en Europa e a súa preparación para afrontar os desafíos futuros. Daquela, destácase a importancia de Europa como antídoto contra o militarismo e saliéntase a preferencia por evitar guerras e conflitos bélicos. A democracia preséntase como unha ferramenta para librar a loita de clases de maneira civilizada, aínda que non garante necesariamente o rumbo desexado. A consolidación da democracia formal en Europa logrouse tras a Segunda Guerra Mundial, coa vitoria contra o fascismo e un compromiso entre diversas forzas sociais que conduciu ao considerado estado do benestar. Con todo, este compromiso comezou a declinar coa crise do petróleo e o enfraquecemento do dominio imperial de Estados Unidos. O xurdimento da dereita liberal intensificou a ofensiva contra as conquistas sociais e promoveu a expansión do capitalismo a nivel global, dando lugar á globalización que foi impulsada por avances tecnolóxicos. As corporacións globais adquiriron un papel central na economía, transformando as formas de traballo e xerando unha crecente desigualdade. A alianza entre corporacións tecnolóxicas e oligopolio financeiro converteuse nun novo compoñente das oligarquías capitalistas, tanto en Occidente como nas potencias industriais asiáticas. Europa respondeu a este proceso tentando converter o Mercado Común nunha Unión Europea, pero quedou a medio camiño. Isto limitou a acción democrática dos pobos e cidadáns europeos e das institucións. Por tanto, a clave está en combinar a toma de decisións a nivel estatal e da UE para recuperar a democracia perdida en Europa fronte ao capitalismo global. A acción democrática no século actual debe combinar a perspectiva das comunidades nacionais de base e os países oficiais con estratexias continentais. Europa debe recoñecer a súa diversidade cultural e construír unha estratexia común baseada nos dereitos humanos, a paz e o piar social europeo. Tamén debe asumir o control das finanzas públicas e eliminar os refuxios fiscais para enfrontar as necesidades sociais; cousa esencial para acadar independencia estratéxica. O seu liderado cooperativo baséase nos seus valores proclamados, como se evidencia na loita contra o cambio climático e a cooperación internacional. Por iso será relevante a próxima elección do Parlamento Europeo, onde se elixirá unha coalición de forzas que guiará a construción das institucións comunitarias no próximos cinco anos. Para avanzar cara a unha Europa confederal e democrática ou manter o estado de dominio do mercantilismo actual.