Estes días coñecemos varias informacións en materia de vivenda que merecen unha reflexión. Dunha banda, 2021 pechou cunha suba récord do prezo da vivenda na Coruña. Un 10,7%. A quinta maior suba de todas as cidades do Estado español.

Deste xeito, o importe necesario para mercar unha vivenda de segunda man na nosa cidade incrementouse nun 14% nos últimos cinco anos.

Doutra banda, El Ideal Gallego informaba de que a SAREB lle vendera a unha empresa privada unha promoción de vivenda en Palavea. Así, cegábase a vía da cesión desas moradas ao Concello e impedíase que a Administración local puidese engrosar o Parque Municipal de Vivendas en réxime de aluguer.

Cómpre lembrar que a SAREB, que posúe na nosa cidade distintos inmóbeis, é unha sociedade cunha participación pública maioritaria e que foi creada para axudar a sanear a banca, asumindo a xestión dos seus activos inmobiliarios tóxicos, aqueles que foran xerados durante os tempos da burbulla inmobiliaria.

É vergoñento que o rescate bancario o tivésemos que pagar todos, co custo aparellado de grandes recortes sociais, e que ese diñeiro non teña agora un retorno para a sociedade.

E é igualmente vergoñento que, mentres moitas persoas non teñen posibilidades de acceder a unha vivenda, unha sociedade controlada polo Estado destine os seus activos inmobiliarios a facer caixa.

Como tamén é un contrasentido que, ao tempo que isto sucede, nos orzamentos municipais se teñan que consignar máis de dous millóns de euros a mercar bens inmóbeis e soares para ampliar o parque municipal de vivendas.

En maio de 2021, o Pleno do Concello da Coruña acordou, a instancias do BNG, instar o Goberno Local a negociar coa SAREB a cesión das súas propiedades inmobiliarias na Coruña para as incorporar a unha bolsa de vivenda pública municipal en réxime de aluguer.

O verdadeiro peso do Goberno municipal en Madrid mídese en acadar cousas tan elementais como esta.