A tenrura do meniño reforza a fortaleza, o ánimo e, mesmo, a valentía daquela persoa que o coida, que lle dá de comer e que o lava, empezando polos pés, con moito coidado, entre os dedos, entre as pernas e na cabeza. Que o lava entre os dedos das mans e as mans todas elas, que lle lava a cabeza, as orellas, o pescozo e as lagañas. A tenrura dálle máis vida á vida da xente boa, esperta amorosidade e reclama cariño e dozura. Calquera é quen de acariñar a un bebé ou a un meniño. Calquera!

Se hai que cambiarlle o cueiro a unha vella ou a un vello, xa é outra cousa. Neste caso, queridos amigos, os coidadores non se invisten de fortaleza. Aquí cómpre un manto de tenrura coa mesma suavidade que a do algodón puro e limpo, con enorme cariño, coa mesma amorosidade e mesma dozura que a do neno, esquecéndose diso de que “á vellez varíolas” e sabendo que “canto maior, tanto amor e máis honor”. Díxoo Victor Hugo, con aquelo de que “o síntoma máis poderoso de amor é a tenrura case insuperable”, a que che agradece o amigo, a amiga, o familiar ou a quen coidas, que é a quen queres. 

E, vostedes que pensan? Confundidos, uns atendendo aos outros ou aos biosbardos e o mundo, descoidado e alterado, coas súas xentes desconcertadas mirando como o ceo se xunta co mar no horizonte. Un amigo que se dedica ás ciencias biomédicas di que o vagón vai descarrilado, que non estamos en tempos de andar con cocerellos, que cómpre claridade na expresión e seriedade, moita seriedade na investigación e tamén na divulgación, na Universidade, na sociedade, na xustiza, na administración  e na actitude individual dos cidadáns.

O mundo non é dos ricos, é de todos e ten que ser de todos por igual. Ten que respectar ás especies, ao medio, á vida e á morte. Non é dos políticos, digan o que queiran ou pensen o que pensen. Non, non é deles nin é noso, é dos máis ricos, dos máis pobres e dos outros. Na igualdade está a clave do benestar mundial, igualdade de xénero e igualdade de oportunidades. Igualdade no aceso á formación, á cultura e aos produtos necesarios. 

Aí está a igualdade, en sintonía e harmonía coa pluralidade e a diversidade de ideas. Aí está a tenrura do neno pequeniño  e a que xera aquel maior ao que coidas, acariñas e aloumiñas.